Z ponad dziewięciomiesięcznym opóźnieniem (sic!), ale jednak… zbliżamy się do rozstrzygnięć w konkursie „Boruszyn, droga i ja – 2014„. Otrzymaliśmy sporo zgłoszeń, jednak duża część z nich nie spełniała podstawowych kryteriów konkursowych. Dlatego spośród prac tych Autorów, którzy najdokładniej wczytali się w zapisy regulaminu, publikujemy poniżej te, które uznaliśmy za najlepsze i najtrafniej przedstawiające zadany temat, czyli Boruszyn, drogę i ludzi w drodze z/do Boruszyna…

Przyznamy tylko jedną nagrodę – będzie to komplet sakw Crosso Dry 60l – autorzy pozostałych opublikowanych prac otrzymają książki. A jak konkurs rozstrzygniemy? Wy to zrobicie… 

Obejrzyjcie poniższe zdjęcia i fotoreportaże – zagłosujcie na dwa najlepsze (uwaga! można też oddać tylko jeden głos).

Ankieta znajduje się na dole strony. Głosowanie kończymy w południe, 6 lipca 2015 roku.

Tomasz Kuna – „Na skróty do Boruszyna”

To była niezwykła przygoda po drogach i bezdrożach  prowadzących z Koszalina do Boruszyna. Organizatorzy za punkt honoru wzięli sobie dojechanie do Boruszyna niemal w linii prostej, co oznaczało jednym słowem – skróty. A jak wyglądają skróty, każdy rowerzysta dobrze wie… nasza droga jakby z każdym pokonanym kilometrem stawała się ciekawsza, znaczy się cięższa… bywało że piachu było po ośki, a wody po kolana… zwiedziliśmy kilka pól, poznaliśmy kilka dróg na skrót, co ogólnie sprawiło, że sam dojazd do Boruszyna można będzie wpisać do grupy: wycieczki niezapomniane 🙂

---

Paulina Wojnar

---

Rafał Kos

---

Kajtek Gałęza

---

Bestia & Pasik

Nie było łatwo… teraz piszę z luzem… ale Bestia wielokrotnie wątpiła w swoje „dziecięce” siły. Wracałyśmy z dożynek w Połajewie… zmęczone, trochę mokre od deszczu. Zatroskana patrzyłam na mijające nas z dużą prędkością auta. Droga była prosta niczym kawałek Panamericany. Aby dziecko całkowicie nie opadło z sił… kombinowałam. Były więc akcje:
– zobacz zostaniesz kukurydzianą panienką… schowaj się w kukurydzy i znajdź drogę do mamy
– popatrz nad naszymi głowami pojawił się chmurowy pies
– ejjjj dlaczego chciałaś wjechać do rowu melioracyjnego???
– pośpiewajmy wymyślanki piosenkowe… drąc się ile sił w płucach (jadąc pod wiatr na rowerze) miałyśmy okazję poćwiczyć technikę śpiewo-krzyku, której uczyłyśmy się przez ostatnie tygodnie.
W tym czasie nad naszymi głowami rozgrywał się niesamowity spektakl, a głównymi aktorami były w nim chmury, wiatr i krople deszczu. Zdjęcia zrobione w drodze powrotnej do Boruszyna… przejechanych 14,5 km. Każda z dróg prowadzących nas już kolejny rok  do Boruszyna jest wyjątkowa…

---

Kamila Napora

---

Piotr Zarówny

---

17wkdhbezimienni

---

Magda Banaszek

---

Zbych Gałęza

W tym roku, kolejny raz był Boruszyn, więc była DROGA i w tym wszystkim ja. Jako nadworny geograf w naszym składzie odpowiedzialny byłem za tych 5 liter, które jak się później okazało przez 250 km prowadziły nas na Plener. Zadanie z pozoru banalne, jest google, jest OSM i w końcu są tony papierowych map. Jest tylko małe urozmaicenie, pojawiają się dzieci. W tym momencie odpadają czerwone drogi krajowe, żółte wojewódzkie również zazwyczaj nie są brane pod uwagę jako miejsca przyjaznych przejażdżek. Zostają gminne, gruntowe, polne, leśne i jakie jeszcze wymyślili inżynierowie w toku ewolucji. Lecz z takimi drogami, jak z pogodą w Polsce, raz jest, raz jej nie ma. W tym przypadku chcieliśmy jak najszybciej opuścić krajówkę 94, bo wąsko, dziurawo i dużo pojazdów. Polna droga jakich wiele. Początkowo nawet kawałek szlaku rowerowego i wlepki z muszlą św. Jakuba wskazywały kierunek. Im dalej w pole, tym więcej trawy, aż w pewnym momencie zostaje tylko zaorane ściernisko. Kto jeździł ten wie, frajda jakich mało. Z przyczepką i sakwami, ubaw po pachy. Z założeniem, że nie lubimy się wracać i przekonaniem, że gdzieś musi być dalsza droga, brniemy dalej przez ściernisko ku uciesze, widocznego na obrazku, Kajtka.

---

Tomasz Kuna „W roześmianym towarzystwie”

Pomimo niezliczonej ilości piachu na drodze, która czasem nie przypominała drogi, kilku pękniętych dętek i olbrzymiej liczby zużytych trytytek do napraw wszelakich, morale drużyny zawsze było na wysokim poziomie, a uśmiech nigdy, no prawie nigdy nie schodził im z twarzy… i co najważniejsze, zawsze mieliśmy czas na głupoty, które były swoistym uatrakcyjnieniem rowerowej podróży do Boruszyna 🙂

Edit: Mieliśmy w tym miejscu wskazać miejscowości i IP, z których oddawane są „nieuczciwe” głosy, ale ostatecznie ograniczymy się tylko do zwrócenia uwagi, że ten konkurs ma być zabawą i sztuczne „nabijanie” wyników jest dziecinadą, kłócącą się z sensem tego konkursu 😀

[poll id=”3″]